ประวัติการลงนะหน้าทอง

ประวัติความเป็นมาของการ ลงนะหน้าทอง( ลงนะหน้าทองสาลิกาลิ้นทอง )

          การลงนะหน้าทอง  เป็นศาสตร์ลัทธิพราหมณ์ชั้นสูง ที่มีความศักดิ์สิทธิ์ แฝงไปด้วยพลังเมตตา  บารมี   การมีเสน่ห์

 ความรักใคร่เมตตา  มีความขลัง มีพลัง มีอำนาจสูงส่งในด้านเสริมเสน่ห์ เมตตา มหานิยม  เสริมบารมี  การมีสง่าราศี   เพิ่มความ

เปล่งปลั่ง จากภายในสู่ภายนอก ศาสตร์นี้ เป็นศาสตร์ที่สืบทอดมานานกว่า 100 ปี  ล่วงมาแล้ว

          สมัยโบราณ พราหมณ์เป็นผู้ที่มีสิทธิ์ และผูกขาดในการกระทำพิธีกรรมนี้  ได้แต่เพียงวรรณะเดียวเท่านั้น  ซึ่งในสมัยนั้น

การผูกขาดของการทำพิธีการลงนะนั้น  จะทำพิธีให้ในกลุ่มของบุคคลชั้นสูงในมหาราชวัง  และกลุ่มขุนนางชั้นสูงเท่านั้น 

กลุ่มชนชั้นธรรมดาสามัญจะไม่สามารถ  ให้พราหมณ์ทำพิธีลงนะหน้าทองให้เด็ดขาด  ครั้นกาลเวลาล่วงเลยผ่านไป 

ศาสตร์นี้ได้ถูกเผยแพร่ไปสู่ยังบรรดาผู้มีความรู้  ในด้านไสยเวทย์  คาถาอาคม ฆราวาสจอมขมังเวทย์ ได้ศึกษาเรียนรู้มากขึ้น 

จึงมีผู้ที่ความรู้  ความสามารถ  ในการลงนะ  เสริมเสน่ห์  เพิ่มนะเมตตา  เสริมเสน่ห์เมตตาบารมี  ที่เป็นโหราจารย์  อาจารย์ 

เป็นผู้กระทำพิธีลงนะ  หรือ  การลงนะหน้าทอง  สืบ ๆ ต่อกันมา  นอกเหนือจากพราหมณ์  มาจนถึง ณ ปัจจุบันนี้ 

เมื่อศาสตร์นี้เป็นลัทธิพราหมณ์ จึงไม่ใช่ไสยศาสตร์  ไม่ใช่การทำเสน่ห์ยาแฝด  ผีเข้าเจ้าทรง ไม่ใช่การฝังรูปฝังรอยฯลฯ ดังที่ใครต่อใคร 

หรือที่ท่านทั้งหลายเข้าใจผิดกัน  ดังนั้น  จึงไม่สามารถเรียก  ใครๆ  กลับมาหาที่บ้านได้ทั้งสิ้น